Sos grzybowy już był więc teraz przydałoby się coś do niego. Najlepiej lekkiego ale z czym grzybki mogłyby stanowić już całe danie główne. I jest. Placki ziemniaczane z ugotowanych ziemniaków. Najlepsze są z sosem grzybowym, pieczarkowym a nawet zwykłym jasnym z torebki na szybko jeżeli jest taka potrzeba. Ja lubię je po prostu z keczupem.
Idealny przepis do wykorzystania gdy zostały nam ziemniaki ugotowane do obiadu z dnia poprzedniego.

Składniki:
1 kg ziemniaków
1 cebula
2 łyżki mąki pszennej
1 jajko
bułka tarta
sól, pieprz

Przygotowanie:
Ugotowane i wystudzone ziemniaki przemielić w maszynce do mięsa. Cebulę pokrojoną w drobną kostkę usmażyć na niewielkiej ilości oleju z dodatkiem soli i pieprzu. Do zmielonych ziemniaków dodajemy cebulę, mąkę i jajko. Ja do smaku przyprawiam też vegetą ale wiem, że ma ona swoich przeciwników, więc jak kto woli:) Wyrabiamy ciasto i formujemy podłużne, lekko spłaszczone (ok. 1 cm) kotlety. Rozgrzewamy olej na patelni. Obtaczamy kotlety w bułce tartej i smażymy na złoto.
Smacznego.

Co prawda sezon minął jakiś czas temu i sos grzybowy najlepiej smakuje ze świeżych grzybów ale można go też zrobić z mrożonych. Ja na szczęście takimi dysponuję, gdyż moja mama jest zapaloną grzybiarką:) Sos grzybowy robi się całkiem szybko pod warunkiem, że są już oczyszczone.


Składniki:
grzyby leśne w dowolnej ilości załóżmy, że 1 kg
1 cebula
1 liść laurowy
2 ziela angielskie
2 ziarna jałowca (jeżeli ktoś nie lubi to bez)
sól, pieprz
2 łyżki masła klarowanego
śmietana do sosów np. 18% 3-4 łyżki albo więcej, w zależności ile sosu chcemy uzyskać

Przygotowanie:
Na maśle podsmażamy obraną cebulę pokrojoną w półtalarki z dodatkiem soli i pieprzu. Następnie dodajemy pokrojone grzyby, liść laurowy, jałowiec, ziele angielskie. Dusimy razem kilka minut często mieszając. Grzyby puszczają naturalny sok dlatego trzeba na początku często mieszać i pozwolić im na wypuszczenie tego soku poprzez smażenie na wolnym ogniu. Kiedy grzyby są już dobre można dodać śmietanę, zagotować i doprawić do smaku jeżeli jest taka potrzeba. W wersji mniej tuczącej śmietany po prostu nie dodajemy.

Zdjęcia w dwóch wersjach grzybowych : szlachetnych i opieniek, obie tak samo smaczne.

Powoli i małymi krokami, ale jednak zbliżają się Święta. A jak Święta to jedzenie:) Od razu na myśl przychodzi mi schab ze śliwką. Oczywiście nie na Wigilię tylko na późniejszą ucztę, ale jest to danie, które bardzo dobrze sprawdza się zarówno na gorąco jak i na zimno. Co jest nam potrzebne? Już piszę.

Składniki:
ok 1 kg schabu bez kości
4 łyżki klarowanego masła
ok 200 g suszonych śliwek
2 ziarna ziela angielskiego
2 ziarna jałowca
1 łyżka suszonego majeranku
2 goździki
skórka starta z 1 sparzonej cytryny
sól, pieprz

Przygotowanie:
Schab i śliwki myjemy. Najtrudniejszą rzeczą mogłoby się wydawać wbicie śliwek w schab ale zapewniam nie jest to wcale bardzo trudne. Schab trzeba postawić na sztorc na desce i w sam środek wbić długi, ale najlepiej wąski nóż. Przebijamy się praktycznie na drugą stronę, jeżeli nie to powtarzamy wszystko wbijając nóż z drugiej strony i ewentualnie trochę rozcinając kieszonkę na boki, w zależności od tego ile śliwek chcemy wpakować do środka. Goździki i ziarna jałowca rozcieramy ze skórką cytrynową i połową majeranku. Mieszanką nacieramy wnętrze schabu na tyle równo na ile się da.. Do tak powstałego tunelu wkładamy śliwki (tyle ile nam się zmieści lub ile uważamy za słuszne, ja wkładam na maksa)
Nacieramy schab z zewnątrz sporą ilością soli i pieprzu. Na patelni rozgrzewamy masło i na dużym ogniu obsmażamy schab z każdej strony. Następnie przekładamy go do naczynia żaroodpornego albo do rękawa do pieczenia (co polecam bardziej). Mięso posypujemy resztą majeranku. Na patelnie, na której smażył się schab wylewamy szklankę wody, zagotowujemy i podlewamy tym pieczeń. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na ok. 1,5 - 2 godziny.
Smacznego.

Hej. Ostatnio upodobałam sobie zapiekanki. Przepis, którym chcę się dzisiaj podzielić nie jest autorski ale z gazetki Biedronki "Włoskie smaki". Tak mi się spodobały, że postanowiłam jakiś wypróbować, oczywiście z pewną modyfikacją dostosowaną do domowych warunków. Do dzieła;)

Składniki:
250 g makaronu (w przepisie był penne, ja akurat miałam kokardki w 3 kolorach i smakach (zwykłe, pomidorowe i szpinakowe)
1 brokuł podzielony na różyczki
2 łyżki masła
2 szkl. mleka
2 łyżki mąki pszennej
100 g serka mascarpone
10-15 pomidorów podsuszanych
1 puszka tuńczyka w sosie własnym
150 - 200 g sera żółtego
sól, pieprz
bazylia (najlepiej świeża ale ja dysponowałam tylko suszoną)

Przygotowanie:
Piekarnik nastawiamy na 180 stopni (2 grzałki). Makaron gotujemy w osolonym wrzątku wg. przepisu al dente, chwilę przed końcem dodajemy brokuł. Po 2 minutach odcedzamy makaron z brokułami, pozostawiamy do odparowania. W rondelku rozpuszczamy masło i stopniowo dodajemy mąkę rozprowadzając ją trzepaczką. Zaczynamy dodawać mleko cały czas mieszając. Doprawiamy solą i pieprzem. Po zdjęciu z ognia dodajemy serek mascarpone, suszone pomidory pokrojone w paski i bazylię. Mieszamy makaron z brokułami i sosem. Całość przekładamy do naczynia żaroodpornego. Na wierzch rozkładamy kawałki odsączonego tuńczyka, posypujemy serem i pieczemy przez około 25 -30 minut. Na koniec można zapiekankę przypiec przez 3-5 minut ustawiając na opcję grilla i 250 stopni.

Kto nie lubi fasolki po bretońsku? Znam osoby, które nie lubią flaczków albo wątróbki ale nie znam takiej, która nie lubi fasolki po bretońsku typowo polskiego dania. Na tym blogu publikuję te przepisy, które sama wypróbowałam i które bardzo lubię. Dzisiaj przedstawiam Wam ten. Naprawdę prosty w przygotowaniu, wymagający trochę czasu i jak każde danie serca;)

Składniki:
0,5 kg fasoli typu "Jaś"
1/2 słoiczka przecieru pomidorowego
300 g wędzonego boczku
200 - 300 g wędzonej kiełbasy lub innego rodzaju wędliny
1 łyżeczka vegety
1 kostka rosołowa drobiowa
2 liście laurowe
3 ziela angielskie
1 łyżeczka słodkiej papryki
sól, pieprz ewentualnie przyprawy maggi
2 łyżki mąki pszennej
1 łyżeczka cukru

Przygotowanie:
Fasolkę najlepiej namoczyć dzień wcześniej, 2-3 razy zmieniając wodę. Następnego dnia zalewamy ją w garnku taką ilością wody, żeby ją przykryła i było jej trochę więcej. Jeżeli będzie za mało a tak jak ja lubicie jak jest dużo sosu to w trakcie gotowania zawsze można dolać wrzątku.
Na początku do fasolki wrzucamy liście laurowe i ziele angielskie. Czekamy chwilę aż wytworzy się piana. Trzeba ją ściągnąć. Kiedy woda jest już klarowna dorzucamy kostkę rosołową i gotujemy około godzinę. Na patelni podsmażamy boczek na chrupko. Dorzucamy do fasolki a na pozostałym tłuszczu wysmażamy wędlinę. Jestem zwolenniczką trochę odtłuszczonych potraw dlatego nawet przy takich okazjach staram się nie dostarczać dodatkowego źródła cholesterolu z zewnątrz. Wędlinę dodajemy do fasolki i na tej samej patelni podsmażamy przecier pomidorowy. Może mało znany sposób, ale gwarantuję, że naprawdę super, nadaje głębię smaku przecierowi. Przecier dodajemy do dania głównego. Przyprawiamy cukrem ( zawsze w towarzystwie pomidorów, wydobywa ich prawdziwy smak). Fasolkę doprawiamy papryką, pieprzem i wedle uznania solą czy maggi. Gotujemy kolejną godzinę. Na patelni robimy tzw. zasmażkę czyli przypalamy trochę mąkę, w miseczce mieszamy trzepaczką mąkę z sosem z fasolki i dodajemy ją do garnka. Gotujemy dalej ok. 0,5 godziny już częściej mieszając, uważając, żeby się nie przypaliła i możemy cieszyć się smakiem gotowego dania:)
Smacznego